چهلمین روز درگذشت مادر مهربانمان، آن دردانه روزگار که با پرواز نابه هنگامش، برگ و بارمان را به باد داد. او رفت تا داغ هرگز ندیدن رویش و هرگز نشنیدن صدایش، چون ابری سیاه برایوان خانه سایه افکند و دریغاباران و دریغا طوفان در این پاییز رنگ و رنگ آذر رستگار